گاهی از دست هم عصبانی میشیم گاهی اشتباه می کنم گاهی بد اخلاق و بد خلق می شم بعد میرم سرمو می ذارم کف پاشو می گم: آقای من ببخشید! باز هم خطا کردم! حلالم کن گاهی وقتا از دستش عصبانی میشم گاهی وقتا کفری می شم گاهی عمق تفاوتهامون اینقدر خودنمایی می کنه که احساس شکست می کنم اما وقتی دل پاک و راه قشنگش رو میبینم، خدا رو بابت این وصلت، شاکرم اما وقتی مرام ولایی اش رو میبینم، احساس خوشبختی، همه وجودمو میگیره مهم نیست که هزار و یک کتاب روانشناسی بگن ازدواج صاحب این خلق و خو، با اون خلق و خو، اشتباه بوده! خدایا ممنونم که نذاشتی بفهمم دارم اشتباه علمی مرتکب می شم ------------------------------------------------ پ ن 1: دکتر حبشی حرف قشنگی می زنن! می گن مردها چون خدا ذاتا تامین کننده آفریده شون، سریع الرضا هستند. عموما تا بگی ببخشید، می بخشندت! برعکس زنها که عموما هی از اولین اشتباه رو یادت میارن تا ... پ ن2: اصلا معنی حرفم این نسیت که آدمهایی که می خوان ازدواج کنن، با کسی ازدواج کنن که اشتباهه! ولی وقتی ازدواج صورت گرفت، شاید این ازدواج، این زندگی، امتحان و همون کوره ایه که قراره من توش آب دیده بشم! بشخصه می بینم بانوی سال 83، بانوی سال 92 نیست! خیلی خیلی تفاوت کرده! خیلی عاقلتر شده! حالا اگر بابا بود می گفت: «تر» ش را خوب اومدی! هنوز هم عاقل نشدی! پ ن3: حدیث داریم که معصوم می فرمایند: دخترتون رو به مرد مؤمن شوهر بدید چون حتی اگر اتفاقی پیش بیاد، از خدا می ترسه و اذیتش نمی کنه! ای جانم به قربان حضرات معصومین
| Design By : Pichak |
