هر کی آقاشونو میدید، می گفت همش سرش تو تبلته. توی یه جمع بودیم که حاج آقای آقا تهرانی قرار بود در مورد وظایف زوجین نسبت به هم، صحبت کنن. دوستم یه نامه نوشت و مطلب رو مطرح کرد.
حاج آقا هم با همون مشی قشنگ خودشون که طوری سوال رو جواب می دن که معلوم نشه کی چی پرسیده، لابلای حرفها جواب دادند. مخصوصا در مورد اینکه برای علایقتون و خانواده تون زمان مجزا بذارید تا خانواده معذب نشن، صحبت کرد.
بعد جلسه رفت به آقاشون گفت: آقا! من به شما افتخار می کنم! هیچ کدوم از این تذکرات حاج آقا به شما نمی خورد!
بهش گفتم: واقعا هیچیش بهش نمی خورد؟
با خنده گفت: بذار تشویق شه بیاد! کم کم درست می شه!
فردا، شوهرش اولین نفری بود که توی جلسه شرکت کرد!
زیرکیشو ستایش می کنم