باهام درد دل کرد. اینبار به خلاف دفعات گذشته، حرف نزدم. ساکت نشستم

ساکت ساکت

همه اعصاب خوردیش رو بیرون ریخت.

سعی کردم حتی توی صورتم کلامی منعکس نشه جز اینکه دارم گوش میدم

فقط جاهایی که حس می کردم واقعا حق باهاشه و بهش ظلم شده، اظهار همدردی می کردم

گاهی با صورت و گاهی با یک کلمه

نمی دونم چقدر حرف زد! کلا آدم کم حرفیه اما وقتی زیاد حرف می زنه، یعنی یه مشکلی خیلی اذیتش کرده

متوجه شدم که از شدت استرس، تپش قلبش تند شده.

تمام مدتی که داشت حرف می زد، فقط از خود بانوی کریمه، خواستم کمکش کنن. آخه «او» ی من خیلی دل پاکی داره. خیلی

حرفهاش که تموم شد، گفت: به نظرت من چکار کنم؟

توی دلم صلواتی فرستادم و شروع کردم. راه حل از من نبود. انگار یکی کلمه ها رو دونه به دونه تو دهنم می ذاشت.

کم کم چهره اش باز شد! فاطمه رو ازم گرفت و برد تو اتاق

همینطور که می رفت گفت: دستت درد نکنه خانمی. واقعا استفاده کردم.

خندیدم و گفتم: بازم هندونه؟

گفت نه! جدی می گم. الان خیلی آرومم!

قربون اهل بیت ع برم. هیچ کس رو دست خالی نمی فرستن! فقط کافیه کف دستامونو وقتی از در خونشون میاریم پایین، خوب نگاه کنیم

--------------------------

پ ن 1: راستش باید بگم که من اصلا خوب نیستم! تجربیات خوب و معنویمو اینجا می نویسم تا هم خودم یادم بمونه که وقتی معنوی تر شدم، چقدر زندگیم بهتر شده و هم دیگران ببینن آدم وقتی دست به دامن خدا بزنه، وقتی معنوی تر بشه، بهتر زندگی می کنه

پ ن2: به قول آقای ماندگاری: اسلام همه تیکه های پازلش کامله! هرجای زندگی گیر کردیم، بدونین یه جای دیگه پازل غلط جا زدیم!

پ ن3: یه حدیث ناب دیدم، دلم می خواد بزرگ بنویسمش بزنم جلوی چشمام. چند تا قسمتشو عمل کردم جواب گرفتم. می نویسم برای شما و خودم

امام صادق ع می فرمایند:

1.در شگفتم از کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر حسبنا الله و نعم الوکیل(آل عمران 171) پناه نمی برد. در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد شده، فرموده است» آن کسانی که به عزم جهاد خارج شدند و و تخفیف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جستند، همراه با نعمتی از جانب خداوند(عافیت) و چیزی زائد بر آن(سود در تجارت)، بازگشتند و هیچگونه بدی به آنها نرسید

2.در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر "لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین"(سوره انبیا87) پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است: " پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مؤمنین را نجات می بخششیم."( انبیا 88)

3.  در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر " افوض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد"( سوره غافر44) پناه نمی برد، زیرا خداوند به دنبال ذکر و فوق فرموده است: " پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت." (غافر 45)

4. در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیباییهای دنیاست، چگونه به ذکر " ماشاء الله، لا قوة الا بالله" پناه نمی برد زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: مردی که فاقد نعمتهای دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمتها برخوردار بود گفت: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.