امروز محدثه تو جمع دوستاش، پفک خورده بود! اینو از گرد نارنجی گوشه ی لبش فهمیدم!
گفتم: الهی بمیرم برات! الهی بمیرم مادر!
- خدا نکنه مامان! برای چی؟
- الهی بمیرم برات مادر! چه به سرت اومده؟
- خدا نکنه! مامان چی شده؟
- سم خوردی مامان! خدا لعنت کنه دشمنا رو که سم رو اینطوری خوشمزه اش کردن که تو بخوری و نفهمی سم خوردی!
رفت تو فکر! چند دقیقه بعد گفت: کاش نخورده بودم مامان!
----
شاید به نظر بعضیا کارم افراط بوده؛ چون خوردن پفک یه امر عادی شده در زمان حاضر
بگذریم که اگر بدونیم توی پفک، از پنیر فاسد کپک زده استفاده می شه، همون طور که اون پنیر رو توی دهن نمی کنیم، از این هم پرهیز خواهیم کرد!
اما به چند دلیل لازم بود این عکس العمل
1. من بهش گفته بودم نخور! نباید یاد بگیره که کار بد رو فقط جلوی مامان و بابا باید ترک کنه!
2. یه تجربه ملوس برای ترک صفات غلط بود
آقای پناهیان می گفتن: همونطور که بچه تون اگر بدون تغذیه یا صبحانه بره مدرسه، واکنش نشون میدید، موقعی که نماز صبحش قضا شد هم واکنش نشون بدبد، اگر بچه تارک الصلوة شد!!!!!!
مثلا اگر بدون صبحانه بره مدرسه، وقتی بیاد ازش می پرسیم: خوبی مامان! امروز اذیت نشدی؟ آخه بدون صبحانه رفته بودی، خیلی نگرانت بودم
روزی که بدون نماز صبح میره مدرسه هم بگو: خوبی مامان! امروز اذیت نشدی؟ آخه امروز بدون نماز صبح رفته بودی، نگرانت بودم که الان شیطان چه به سر بچه ام داره میاره! خیلی غصه خوردم مامان!اینقدر دعا کردم برات!
البته همه اینها لازمه ی وجود یه محبت عمیق بین والدین و فرزندانه!
---------------
پ ن 1: برای ایجاد یک رابطه عاظفی خوب بین والدین و فرزندان، کتاب من دیگر ما رو پیشنهاد جدی می کنم
| Design By : Pichak |
