دیروز یکی از بچه های وبلاگ که یه دختر 19-20 ساله است بهم پیام داده: ما تو کلاس زبان یه همکلاسی خانم داریم، خیلی بازه، خب؟! هیچ محدودیتی برای خودش یا حریمی نداره. اما خیلی شاده! بامعرفته! و خیلی موفق! 33سالشه! هم مدیر اژانس هواپیماییه هم معلم زبانه،هم داره درست ترجمه میخونه! و میخواد مدام پیشرفت کنه" این خانم مثل ما متوسل به ذکر نشده! هی ناراحت نیست! شاااااااده! شاد! درکش می کنم. یه سری جوابها بهش دادم. مثل اینکه قاعده ی یه سنی، رسیدن به یه تعادل نسبی هست. اون از سن تو عبور کرده و طبیعیه که آرامشش بیشتر از تو باشه. زندگیش به یه وضعیت نسبتا ثابتی رسیده. اما تو تازه داری تلاش می کنی زندگیتو پیش ببری و ... بهش گفتم اذکار، نماز، دعا، اینها کمک کننده هستند، عامل ماییم! بعضی وقتها ما فقط از خدا توقع داریم پیش ببره ما رو بدون تلاش! اون خانم تلاش کرده. یقینا اگر تو با همون میزان تلاش + یاد خدا و نماز پیش بری، از اون جلوتری. اون خانم تلاش کرده و حقشه که موفق بشه. ضمتا تو نباید ظاهر زندگی دیگران رو با باطن زندگی خودت مقایسه کنی. قطعا اون خانم هم مشکلات خاص خودش رو داره. اینکه خانمهای مذهبی توی مجامع، شاد و سرزنده به نظر نمیان، چون حیا می کنن از نامحرم! وگرنه خیلی هاشون، میترکونن از خنده و شادی... اما یه چیزی توی ذهن خودم درخشید! اینکه من اگر شاد باشم، جوونهای بیشتر جذبم می شن. مهمتر از همه، دختر خودم. قربون خدا برم که رزقش مدامه. یهو یه مطلبی برام ارسال شد که می گفت: احساس شادی، 36 ساعت در مغز انسان ماندگاری داره. پس من برای اینکه خودم و عزیزام، شاد باشیم، باید حداقل هر 36 ساعت، یکبار شادشون کنم. نیت کردم و بسم الله گفتم. خدا یا کمکم کن بتونم حداقل هر 36 ساعت یکبار، کاری کنم که بچه ها، قهقه بزنن! می دونم آدمهای شاد، بهتر بندگیتو می کنن
وقتی بخودمون وامثال خودمون نگاه میکنم میگم" ما خیلی غمگینیم! زیاد شاد نیستیم! این ذکر اون ذکر! موفق هم زیااااد نمیشیم! یعنی این وسط ذکر گفتن فایده ش چیه؟!! اون خانم که ذکر یونسیه اصلا بلد نیست!!! نمازهم نمیخونه!!!،،، گیج شدم بانو. روحم تعادلشو از دست داده!
| Design By : Pichak |
