دقیقا نمی دانم از کی شروع شد که در طی روز، وقتی دلم برای «او» تنگ میشود، یک پیامک که با حال روح و قلبم سازگاری داشته باشد، برایش می فرستم به قول بعضی«عشقولانه» منطقم هم این است : «من» که «او»ی امروز را بیشتر می شناسم و بیشتر از زمان نامزدی و اوایل ازدواجمان دوست دارم و می ستایم، باید بیشتر هم محبت و عشق نثارش کنم. دوسه روزی بود که شارژ نداشتم و به شدت هم مشغول آماده کردن خودم برای امتحان آخر هفته بودم. امتحانی که برایم خیلی مهم است صبح«او» ی مهربانم رمز شارژ برایم فرستاد و من وارد کردم و به رسم ادب، تشکر؛ و باز مشغول درس شدم. چند ساعت بعد زنگ زد و با خنده گفت: امروز هم که شارژ داری، گرفتار امتحان بودی و من را یادت رفت! یادم نرفته بود! باورم نبود که او هم به این پیامک های عشقولانه عادت کرده باشد چه عادت شیرینی است این ابراز لطف های روزانه چشم عزیز مهربانم. یادم میماند که هر روز از عمق قلبم برایت بنویسم که ...! ----------------- پ ن1: حالا باز نگویید چه پر توقع! بعضی توقع ها برای زیباتر شدن زندگی، لازم است پ ن2: «او»ی من، دل نگرانی مرا برای امتحانم درک می کند. حرفش گله آمیز نبود؛ تنها یک تذکر شیرین بود تا یادم بماند که هیچ چیز نباید عادت های قشنگ زندگیمان را از یادم ببرد پ ن3: شما هم امتحان کنید. یک پیامک محبت آمیز، وقتی از هم دورید، باعث میشود لبخند «او» یتان وقتی به خانه می آید، پر رنگ تر باشد برای خیلی ها که اینطوری بوده. ان شالله برای شما هم باشد
| Design By : Pichak |
